Combinatiebaan

Twee banen, één werkgever, één salaris

Een combinatiebaan. Het prachtige resultaat van de samenwerking tussen de gemeente Den Helder, NH Post en Asito. De vraag hoe we mensen in praktische beroepen uit de uitkering krijgen blijft onderwerp van gesprek.

Parttime schoonmaakbaantjes waardoor je afhankelijk blijft van een aanvullende uitkering levert voor onze medewerkers niets op. En dat merk je op den duur aan de inzet, motivatie en het enthousiasme. De meerWaarde van werk; collega’s, structuur en sociaal netwerk verdwijnt op den duur. Want daar is altijd weer het moment waarop het lastig is de eindjes aan elkaar te knopen.

Een goed moment voor mijn collega Linda Willems om in gesprek te gaan met de gemeente. De behoefte aan personeel voor de schoonmaak van vakantiebungalows op Texel gaf aanleiding om verder te kijken naar mogelijkheden. De contacten met Sylvia Dekker en Charlotte van Gaalen van de gemeente en Frank Matroos van NH Post boden mogelijkheden om volwaardige banen te creëren. Maar hoe kunnen we dat organiseren zonder de regeldruk en inkomensonzekerheid van medewerkers?

Op zoek naar de juiste vorm

Allereerst vraagt dit van de werkgevers om het bedrijfsbelang even op zij te zetten. Als we nu uit gaan van wat een medewerker nodig heeft om een stabiel inkomen te verwerven, uitkeringsonafhankelijk te worden en plezier te hebben in het combineren van werkzaamheden. Hoe krijgen we dat voor elkaar.

Het eerste obstakel was het loon. Het CAO loon van een schoonmaakkracht is veel hoger dan dat van een postbezorger. Zo ontstond het idee een arbeidsovereenkomst te bieden bij Asito en een vorm van addendum voor de werkzaamheden bij NH Post. Hiermee kan Asito een factuur sturen voor de werkzaamheden als postbezorger.

En dan de arbeidstijdenwet. Hoe borgen we dat we een goede communicatie hebben met elkaar, en kan of moet de medewerker daar ook een rol in spelen. Of de AVG? Hoe kunnen en mogen we gegevens met elkaar uitwisselen om één salarisstrook van één werkgever te kunnen sturen terwijl er verzekeringstechnisch en uitvoerend twee werkgevers zijn.

En dan komen er straks wellicht nog meer obstakels. Wat als iemand ziek wordt? Hoe gaan we dan het re-integratietraject vormgeven. En wie draagt welke verantwoordelijkheid? We komen samen tot de conclusie dat je niet alles vooraf in beton kunt gieten. Lerend ontwikkelen, je hoofd stoten en weer doorgaan. De gemeente als achtervang zodat de medewerker altijd kan terugvallen op een inkomen. Als we dat als uitgangspunt hanteren dan komt het goed.

Asito durft het aan om deze contractvorm en samenwerking aan te gaan. “Door echte verbinding te maken tussen gemeente, NH Post, Asito en de potentiele medewerkers en vanuit het belang van de mens te handelen creëren we nog meer kansen voor mensen waardoor we nog meer meerWaarde kunnen betekenen voor de maatschappij.” Aldus Linda.

De mens

Neem Johan*. Met een arbeidsbeperking op zoek naar praktische werkzaamheden én een volwaardige baan. Frank van NH Post vertelt hoe hij binnenkwam als schuchtere jongen die zich klein maakte om maar niet op te vallen. Apathisch in zijn gedrag en zijn talent komt er niet uit.

Nu zien we een heel andere Johan. Zijn zelfvertrouwen groeit en hij doet er toe. Zijn mening doet er toe, er wordt naar hem geluisterd. Inmiddels durft hij zijn mening te geven, komt met ideeën en denkt en doet volwaardig mee. De koudwatervrees is er af. “Ik weet niet wie er blijer is, Johan of ik”, zegt Frank.

“De bijstand is een vangnet, geen hangmat”

Een gevleugelde uitspraak van Charlotte van Gaalen, accountmanager bij de Gemeente Den Helder. Met het project kans 4.8 hebben we als gemeente de mogelijkheid uitzonderingen te maken voor mensen. We kunnen écht vanuit de mens kijken wat nodig is om volwaardig mee te kunnen. Dat geeft speelruimte om samen een jongen als Johan met ups en downs enthousiast en gemotiveerd aan het werk te krijgen. De intrinsieke motivatie van de klant staat centraal. Als dat aanwezig is, dan moet het gewoon lukken.

“Sommige mensen in de bijstand hebben geen rugzak maar een backpack”. Charlotte vertelt gepassioneerd over mensen met motivatie maar ook ongelooflijk veel ballast. Dat vraagt om een andere aanpak van de gemeente. De werkwijze van het team participatie is helemaal gewijzigd. Doelmatigheid en rechtmatigheid zijn gescheiden. We zoeken naar het verhaal achter de mens. Als iemand bij een speedmeet niet op komt dagen dan gaan we op dat moment bij iemand aan de deur. Dat is een goed moment om het verhaal achter de reden op te halen. Een andere, meer menselijke benadering.

We hebben ook de toon van onze brieven aangepast. Geen dreigende taal met stopzetten van de uitkering maar een uitnodiging.  Het kost extra capaciteit, maar het levert het dubbel en dwars weer op . Ook is er politiek draagvlak voor deze route. We geloven er in en zien dat het werkt.

Samenwerking

En zo zien we wat een echte samenwerking kan brengen. Het bedrijfsbelang even loslaten, vanuit de mens redeneren en werkzaamheden samenbrengen in één baan. Dit vraagt om een goede samenwerking, begrip en vertrouwen van de gemeente, NH post en Asito. Dit levert een medewerker op die zich kan ontwikkelen en groeien, met één inkomen, los van de uitkering.

*Johan is een gefingeerde naam. Zijn echte naam is bij de redactie bekend.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Twitter
YouTube
LinkedIn
Instagram