Werken met bijstand

De stem van Miranda

Werken moet lonen, ook als je parttime werkt een aanvulling uit de bijstand hebt.

Op het strand van Costa Rica las ik een artikel in Trouw waardoor ik direct moest denken aan een gesprek dat ik een maand geleden had met Miranda. Zij vroeg mij haar een stem te geven. Tijdens mijn kennismakingsronde binnen Asito kwam ik bij de werksetting in Den Haag, een samenwerking tussen de gemeente Den Haag en Asito.

Al bijna twee jaar komen nieuwe medewerkers, in samenwerking met de gemeente Den Haag, uit de bijstand, bij ons in dienst. Via een leer- werktraject wordt men door Shailindra en zijn team opgeleid tot schoonmaker, behaalt het vakdiploma schoonmaak, en heeft de mogelijkheid in dienst te komen.

Intrinsieke motivatie

Zo ook Miranda. Miranda heeft jaren licht administratief- en receptiewerk gedaan maar het lukte haar niet weer een soortgelijke baan te vinden. De stap naar schoonmaak was mentaal een grote stap, maar de intrinsieke motivatie te willen werken, meedoen, gaf bij haar de doorslag om te starten bij de werksetting. Aan alles bij Miranda zie je haar drive een steentje bij te willen dragen.

Ondanks het hebben van drie kinderen (waarvan één nog niet op school), alleen verantwoordelijk te zijn voor de opvoeding, geeft werk haar sociale contacten, trots en een goed gevoel. Haar werk als hospitality medewerker op het ministerie van SZW is veel leuker en waardevoller dan ze ooit had gedacht dat het zou zijn. Op het eerste gezicht, “gewoon” één van de mooie Asito verhalen.

De stem van Miranda

Waarom ik toch op vakantie aan haar dacht? Tijdens de afronding van het gesprek met Miranda stelde ik haar de vraag of er iets is wat ik vanuit mijn rol/positie voor haar kan doen. Ze vroeg me om me hard te maken voor de Miranda’s van Asito, de Miranda’s in Nederland. Parttime werkenden met een aanvulling vanuit de bijstand. Miranda houdt aan haar werken niets over. Dat wat ze verdient wordt gekort op haar uitkering. Maar meer werken zit er voor Miranda op dit moment niet in, en daarmee uitkeringsonafhankelijkheid niet.

Nu schijnen er gemeenten te zijn die het mogelijk maken dat medewerkers, onder andere constructie, een klein bedrag per uur zelf mogen houden. Terwijl dat kleine gebaar per uur precies is wat Miranda zo graag zou willen. Dat kleine extraatje voor haar kinderen, haar beloning dat ze werkt, het gebaar dat haar door de moeilijke dagen van zieke kinderen thuis laten om te gaan werken sleept. Voor mij is het onduidelijk waarom dit voor de grote groep met parttime medewerkers in dienst van werkgevers, die nog even verder af staan van uitkeringsonafhankelijkheid, niet werkt. Ik zou zo graag zien dat onze medewerkers zien dat werken loont, ik gun ze dat extraatje!

Werken moet lonen

Als we het hebben over mensen weer aan het werk helpen, mee te laten doen, werken naar vermogen en er ook nog iets aan over houden lijkt de balans ver zoek. De verhalen dat mensen er niets op vooruit gaan als ze gaan werken kent iedereen. Maar er lijkt dus decentraal rek in te zitten. Er zijn dus blijkbaar gemeenten die de ruimte zien om de groep die nog aanspraak maakt op (aanvullende) bijstand iets extra te bieden als ze gaan werken.

Daarmee heb ik een extra goed voornemen voor 2017. Op zoek gaan naar de mogelijkheden voor de Miranda’s hier ook aanspraak op te kunnen maken. Desnoods in 388 gemeenten.

Miranda wilde niet op de foto vandaar een alternatief bij dit artikel. De foto is uit Costa Rica, het moment waarop ik aan haar moest denken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Twitter
YouTube
LinkedIn
Instagram