De lancering van het tweede witboek werd gecompleteerd met een levende bibliotheek.
Alle collega’s die ik het afgelopen half jaar geïnterviewd heb waren maandag 28 mei aanwezig om “hun” witboek in ontvangst te nemen en hun persoonlijk verhaal te vertellen in de levende bibliotheek. Vanaf 12 uur zag ik trotse collega’s binnen komen, blijdschap en spanning van de gezichten af te lezen.
NS Station Almelo
Zo stonden ze allemaal even bij hun eigen banner te kijken. Toen Paul en Reinier binnen kwamen en hun eigen banner zagen spraken ze hun trots uit. Hoe gaaf is het dat wij hier zijn, dat ons verhaal opgetekend staat in het witboek en dat de staatssecretaris dat mee naar huis neemt. En zo bracht ik ze in contact met Barend Kuenen en Bettina Haarbosch van NS.
Onwetend wat er op het station in Almelo allemaal gebeurt op het gebied van schoonmaak kwamen ze met elkaar in gesprek. Er werd heel veel gelachen, en heel veel waarheid gesproken. Paul en Reinier nemen geen blad voor de mond als het gaan om “hun” station; “De reizigers laten zich wel door ons opvoeden hoor, maar de mensen van NS?” Station Almelo is één van de schoonste stations in Nederland, misschien wel de schoonste, en Paul en Reinier waren trots om aan de directeur van NS Stations zelf te vertellen hoe ze dat doen.
Gasunie Groningen
En Liesbeth was samen met Sandra één van de gelukkigen die in gesprek mocht met de staatssecretaris. Zij vertelde waarom ze naar de voedselbank gaat en waarom de gemeente haar afraad om uitkeringsonafhankelijk te worden op dit moment. Maar ook waarom ze zo graag wil werken en wat werken haar brengt en hoe ze werken en de ondersteuning bij Asito ervaart.
Heel even zag ik Tamara van Ark met open mond naar haar luisteren, luisteren naar de kromme dagelijkse werkelijkheid van onze schoonmaakkrachten. Waarbij de gemeente haar in bescherming neemt, Asito het beste voor haar wil, en Liesbeth gewoon zoveel mogelijk wil werken. Zo lang ze maar niet thuis op de bank zit.
Cliëntparticipatie
En respect voor Bjorn. Terugkerend na een langdurige en heftige depressie ging hij zelfs twee dagen in één week op pad om zijn verhaal te delen. En neem van mij aan dat 12 uur op één dag met mij op pad zijn een hele opgave is! Ik vond het best heftig om te zien hoe sterk zijn lijf reageert op de spanning, en wat dit met hem doet. Hoe enorm zijn drive is om de wereld een beetje inclusiever te maken en hoe hij zijn bijdrage hieraan levert.
De volgende dag sprak ik hem nog even en hij was heftig teleurgesteld dat hij maar aan drie mensen zijn verhaal kon doen, maar trots dat hij een door hem gesigneerde versie kon meegeven aan Leendert Bos. Hij had spierpijn over zijn hele lijf, en zijn lijf jeukte aan alle kanten. Maar die vette grijns van zijn persoonlijke overwinning kan niemand hem afnemen.
En dan Femke en Cherell. Nog niet lang geleden sprak ik ze in Hengelo. Net begonnen en nog een beetje terughoudend, en nu nauwelijks drie maanden later zag ik al weer heel andere meiden. Vol trots vertelt Femke over het contract dat ze onlangs tekende en hoe zeer ze het naar haar zin heeft. Haar hoogzwangere begeleidster Samira gaat ze wel even missen, “maar ik kan het werk nu ook met andere begeleiding”. Hoe mooi is dat?
En zo verdient iedereen nogmaals de extra aandacht. Maar dan zou ik alle verhalen uit het witboek opnieuw moeten vertellen. En dat wil ik niet, het Witboek 2.0 is hier te downloaden.
Levende bibliotheek
Mooi was ook de aanwezigheid van onze samenwerkingspartners waarmee we continu in de weer zijn om het werkzame leven voor alle mensen met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt beter te maken. En dat dit soms botst moge duidelijk zijn, maar dat iedereen er was geeft ook weer de kracht van verbinding aan.
Doelgroepen zijn geen homogene groepen maar individuen met allemaal een eigen verhaal. Ik voel me bevoorrecht dat ik de stem van mijn collega’s mag laten horen, maar nog gaver vind ik het dat ze dit afgelopen maandag zelf mochten doen. Telkens als ik over een inclusievere samenleving mag spreken zie ik hun gezichten voor me. Zij vormen mijn drive en zijn de energie van mijn ambities.
