In 2018 zijn er inmiddels elf blogs gepubliceerd.
De meest recente zijn geschreven naar aanleiding van mijn reis door Ethiopië. Ze geven je een beeld van de grote culturele verschillen die ik heb ervaren. De eenvoud van geluk in Ethiopië en Rituelen; Bull Jumping ofwel Ukuli Bula geven je inzicht in het dagelijkse leven in Ethiopië. Ze maken duidelijk waarom mijn kijk op de wereld nooit meer hetzelfde zal zijn.
Voorjaar
In het voorjaar van 2018 besloot ik Inclusief Nederland te starten. Tevens het moment waarop ik begon aan een leergang Growth Hacking. Hét moment waarop ik bewust werd van mijn ergernis over de algoritmes.
Ook kwam ik in het voorjaar kwam ik in gesprek met Nazrate over haar vlucht uit Eritrea via Ethiopië. De aanleiding voor mijn reis afgelopen zomer naar het zuiden van Ethiopië.
Het voorjaar stond in het teken van verzet tegen het afschaffen van de loonkostensubsidie. Dit voelde voor mij als een gedwongen keuze voor het ja of nee kamp, terwijl de zoektocht naar een derde weg, een passende oplossing, verder ging.
Zomer
In mei vond er een symposium plaats ter ere van het uitkomen van het tweede Asito Witboek. Tijdens de levende bibliotheek namen staatssecretaris Van Ark en commissaris 100.000 banen Aart van der Gaag het boek in ontvangst en gingen ze in gesprek met mijn collega’s. Liesbeth vertelt over waarom ze naar de voedselbank gaat en vijf praktijkschoolleerlingen vertellen over het stigma dat ze opgelegd krijgen.
Vlak voor de zomer vindt de eerste ontmoeting met de publieke sector plaats na een aantal praktijktafels om dit voor te bereiden. In de prachtige ambiance van de Laraissezaal gaan we met elkaar in gesprek over publiek – private samenwerking.
Najaar
In het najaar krijgt na anderhalf jaar in gesprek zijn eindelijk de samenwerking rond cliëntparticipatie vorm. De medewerker centraal stellen en niet de regels en processen. Het doel van de samenwerking waar ik in het najaar zeker verder over zal berichten.
De foto is van het Bull Jumping ritueel in Ethiopië. De meest indrukwekkende dag van 2018. Vanaf dat moment besefte ik me dat inleven voor mij een nieuwe dimensie heeft gekregen. Je kunt veel lezen, naar mensen luisteren en je inleven, maar het zien, voelen en ruiken van een ritueel als de Ukula Buli verandert je voor altijd als mens.
